https://www.youtube.com/watch?v=GuEXzWcZ6mY
Truus Schouten deelt schokkende ervaringen uit jeugd
3 sep 2024 #nederland #sekte In Tienhoven (Utrecht) was Truus (1951) in haar jeugd slachtoffer van een sekte. Dit is een openhartig verhaal over misbruik, waarin het duidelijk wordt, hoe arglistig de daders te werk gaan om slachtoffers in hun macht te krijgen. Let op! De volgende beelden kunnen als schokkend worden ervaren. Dit geldt met name voor mensen met een trauma verleden. Social Media: Facebook: / geencensuuronline Telegram: https://t.me/geencensuuronline Bronnen: https://www.moed-om-anders-te-zijn.nl #nederland #sekte =============
===============================================================================================
Geen Censuur TV heeft de video verwijderd.
Staat nu op mijn youtube kanaal
https://www.youtube.com/watch?v=ljKBehh8nSg
Nu te zien op mijn youtubekanaal
https://www.youtube.com/watch?v=ljKBehh8nSg
Een klein stukje van mijn levensgeschiedenis. Waarin ik heel veel trauma's heb meegemaakt. Alles mag er zijn. Over incest, over seksueel misbruik, over satanisch ritueel en seksueel misbruik, martelingen en mishandelingen in gods naam. Over de "technoleugie" En over de kracht die mij heeft doen overleven.
Over alle triggers waar ik nog last van heb.
Schokkende ervaringen 30 jaar lang.
En alle triggers daarvan.
B.v. de lucht van barbecueën. Dan ruik ik de lucht van het verbranden van mijn baby's.
Mensen die mijn verhaal niet willen horen, dat triggert mij ook.
Er niet met mij over willen praten.
En mij *uitkotsen, buitensluiten als ik er wel over wil praten.
Is allemaal zo bekend voor mij.
Mij aanpassen zodat de ander met mij om kan gaan.
Dus weer horen, zien en zwijgen. Ook zwijgen over mijn gevoelens. Die doen er niet toe.
Niet boos mogen worden over alle schokkenden dingen.
Alles moeten verdragen.
Het invullen van de de ander, de oordelen, de bordjes boven mijn hoofd, het uitgekost worden, het beter weten.
Mijn mond houden over alles en alles moeten aanhoren van de ander.
Zo onrechtvaardig. Ik raak er zo gefrusteerd van.
Blijven overleven zodat een ander kan leven.
Zo 'shocking' allemaal.
Iemand *uitkotsen (spreekwoord)
Niets meer met iemand te maken willen hebben
Om mijn verleden niets meer met mij te maken willen hebben.
Hoe beledigend voor mij.
Maar wel duidelijk eigenlijk.
plaatje van pinterest.
MOED
TRUUS DEELT
SCHOKKENDE
ERVARINGEN
Ik ben geboren in het Diakonessenhuis te Utrecht. Ik ben 2 maanden te vroeg geboren, waardoor ik in de couveuse moest. Mijn moeder werd door een knecht die klompen aan had in de buik getrapt. En voor mijn gevoel moest ik letterlijk voor mijn leven vechten. Tot mijn 17de woonde ik aan de Nieuweweg 16, in Tienhoven. We hadden geen auto, geen telefoon en geen tv. Wij hadden wel een radio en ik luisterde naar kleutertje luister.
Mijn moeder was getrouwd met Arie Schouten, maar ze deelde het bed ook met anderen. Bij de zwangerschap wist ze ook niet wie de vader was. Leveranciers zoals de meelboer betaalde ze in natura. Ik werd hier ook bij betrokken en moest meedoen. En als ik met de kinderen van de knecht wou spelen, dan moest ik ze eerst misbruiken. En dan pas mochten we spelen.
Op de volgende foto zie ik een plek op mijn voorhoofd, linkerwang en enkel. Kijk eens hoe gekromd mijn tenen staan.
--------
Op 9 september 1951 werd ik gedoopt. Dit gebeurde in de Nederlands Hervormde Kerk in Tienhoven. Voordat ik gedoopt ben, werd ik door mijn opa verlicht in een ritueel. Ik zag hem als een sjamaan. Hij zette mij ook neer als bruid van Christus. Hierdoor mocht iedereen mij misbruiken in de naam van God. Door de doop werd dit bevestigd.
Het volgende gaat over 2 broertjes. Beide gebeurtenissen op de boerderij. Ik was nog geen 5 jaar oud. De eerste lag dood in het sneeuw en ik heb hem vastgehouden. Mijn andere broertje 'Bert' werd door mijn tante en de knecht in de bietenmolen vermalen en werd gebruikt als veevoer.
Opa Schouten woonde aan de Looydijk 33. In aanwezigheid van anderen heeft hij mij in een ceremonie bezwangerd. Hij had een bokkenkop op. Ik was 11 jaar. Mijn eerste baby werd afgestaan aan een ander. En een stagiaire op de lagere school kreeg hier de schuld van.
Ome Kees heeft mij ook vele dingen aangedaan. Na de geboorte van mijn baby werd ik aan mijn enkel opgehangen aan een varkenshaak. Dit gebeurde op de boerderij van ome Kees.
Seks met dieren kwam ook te pas. Mijn hond, Max, vertelde ik alles over het misbruik. Hij was mijn maatje. Daar moest ik ook seks mee hebben. Zelfs een stierkalf en een paard. Er waren ook daders bij die dat deden. De knecht op onze boerderij bijvoorbeeld.
-----------
Mede betrokkenen waren onder andere mijn huisarts, vandaar dat er een medisch dossier ontbreekt. Alle bewijzen zijn weggemoffeld. Andere personen die ik nog herken waren, de burgemeester van Maarssen, 2 dominees en een politieagent.
----------
Van 12 tot 16, zat ik op de christelijke ulo. Daar werd ik door een leraar verkracht. Dat was een tweeling. Op 13-jarige leeftijd moest ik mijn baby boven het water houden en hem loslaten. Het was een mongooltje en daar konden ze niets mee. Hij is verdronken voor mijn ogen. Later werd ik gedwongen om een kuil te graven. En hem te begraven. Het meisje werd volgens mij afgestaan aan een andere leraar.
Op mijn 19de werkte ik bij De Raiffeisenbank. Afdeling boekhouding. Ik werd er verkracht door een collega. Ik was in verwachting en had hem daarmee geconfronteerd. Hij schold mij uit voor hoer en heeft mij tussen de archiefkasten geplet. Bij De Raiffeisenbank werd ik van de balustrade gegooid, en naar het ziekenhuis gebracht. Daar hoorde ik dat de baby dood was. Ik heb dus een dode baby in mijn buik gedragen. Ze hadden me elektroshocks toegediend, en ik werd gedwongen om te zeggen dat een chef van de afdeling, de vader was. Hij is toen ontslagen.
=========================================================================================================
Diana Koenecke heeft mij jarenlang begeleid en veel gedeeld over mij, vanuit haar hart.
Ik ben haar daar heel dankbaar voor.
Als Diana mij niet begeleidt had, had het er voor mij heel anders uitgezien.
Diana ging met mij naar de trauma's die ik de eerste 30 jaar van mijn leven meegemaakt heb.
En de triggers die ik er dagelijks van ondervond. (En nog vaak van ondervind.)
Zij heeft contact met mensen opgenomen.
Deze mensen hadden (zogenaamd) nooit wat gezien, gehoord en hebben er altijd over gezwegen.
En als ze nog leven, zwijgen ze nog steeds.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wir_haben_es_nicht_gewu%C3%9Ft#Achtergrond
Wir haben es nicht gewußt (Nederlandse vertaling: "Wij hebben het niet geweten")
De term wordt weleens gebruikt wanneer men vermoedt dat een persoon of organisatie een misstand wel zou moeten weten, maar wegkijkt. Zoals een directeur tijdens een boekhoudschandaal die beweert van niets te weten maar wel formeel verantwoordelijkheid draagt.[6] De term is beladen.
Op 23 april 2010 werd deze term gebruikt door kardinaal Simonis, tijdens een uitzending van Pauw & Witteman rondom het seksueel misbruik binnen de Rooms-Katholieke Kerk.[7] Hij gaf toe dat de uitspraak beladen was, maar deze zou de situatie correct weergeven.[8] Er barstte een storm van kritiek op Simonis los.[9] Minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen zei dat Simonis met die uitspraak "de plank volledig missloeg".[10]
Ton Nijhuis, hoogleraar en directeur van het Duitsland Instituut, zei dat "de uitdrukking 'wir haben es nicht gewusst' vandaag de dag voor huichelarij staat. Het zijn gevleugelde woorden van iemand die liegt." Nijhuis wees erop dat Simonis zelf al had toegegeven dat hij als bisschop van 'minder dan tien' misbruikgevallen wist. Het gegeven dat hij naliet om actief te onderzoeken of er een algemener patroon was, wijst erop dat hij het gewoon niet wilde weten.[11] Op 24/25 april bleef Simonis bij zijn uitspraak, hij verklaarde echter telefonisch aan een Trouw-journalist dat hij zich niet had gerealiseerd dat "juist doordat de formulering 'Wir haben es nicht gewusst' zo vaak is gebruikt door mensen die het wél wisten, de uitdrukking de bijbetekenis heeft gekregen van 'ontlopen van verantwoordelijkheid'.[12] Op 26 april betuigde Simonis spijt over zijn 'achteraf ongelukkig gekozen' woorden.[10]
https://www.moed-om-anders-te-zijn.nl/diana-koenecke-vrijspreekster
Emma overleefde satanisch ritueel misbruik
12 januari 2023 · 08:00
Update: 12 mei 2023 · 14:01
Geschreven door
Anneke Houtman
Voor de buitenwereld zag het gezin van Emma* eruit als een doorsnee familie. Vader, moeder en een aantal kinderen die wekelijks naar een traditionele kerk gingen en baden aan tafel. Vader had een kerkelijke functie en maatschappelijk waren ze graag gezien. Maar achter die façade werd Emma satanisch ritueel misbruikt. Niet alleen door haar eigen ouders, maar door een hele gemeenschap die satan aanbidt. Over die gruwelijke praktijken verscheen een boek. ‘Jij bent van ons, wat gezegd moet worden’.
Trigger warning: in dit artikel gaat het over ritueel misbruik en zelfdoding
Voor me zit een jonge vrouw met een zachte uitstraling. Uiterlijk is er niets te zien van de stelselmatige martelingen die ze als kind onderging. Of misschien zijn het de braces die enkele van haar ledematen ondersteunen. In dit verhaal kan ik geen details noemen over Emma. Niets mag naar haar leiden, want de cult – zoals ze de groep satanisten noemt – zal haar proberen te zoeken om haar te intimideren.
Ze is nu drie jaar onvindbaar voor hen en relatief veilig. Dat moet zo blijven. We hebben niet bij haar thuis afgesproken, maar bij vrienden. Mailen gaat via die vrienden en via beveiligde mailomgevingen, want ook digitaal wordt er naar haar gespeurd.
Zwaar mishandeld
Emma groeide op met veel geweld. “Met name mijn vader voedde ons met harde hand op. We werden zwaar mishandeld. Andere kinderen in ons gezin zijn tegen de grond gegooid en hebben kronen in hun mond omdat mijn vader ze de tanden uit de mond sloeg. Zelf ben ik van jongs af aan misbruikt. Een ouder kind zei tegen mij dat het mijn vader weleens mijn kamer zag binnengaan. Zelf dacht het dat het was om mij te slaan, dat was blijkbaar heel normaal.” Fijne herinneringen aan haar gezin heeft Emma niet. “Alleen de kat was lief.”
“Mijn moeder was een vrouw die je verwacht bij een narcistische man. Iemand die heel gehoorzaam was, hem de hand boven het hoofd hield. Ze had een groot manipulerend vermogen en hielp hem de wereld naar zijn hand te zetten, ze was zijn spreekbuis.”
Bij de cult waar Emma mee naartoe wordt genomen, gaat alles om mind control. Kinderen mogen zich niet hechten, aan niks. Zo wordt een voortdurende verwarring gecreëerd en is er geen enkele veiligheid. “We hoorden voortdurend: ‘Wat je ziet is niet echt, wat je hoort dat gebeurt niet’. Een voorbeeld van hoe kinderen overal aan leren twijfelen: Op school leerden wij dat het gras groen is. In de cult en thuis zeiden ze: ‘doe normaal, gras is blauw.’ En als je dat dan eindelijk aanneemt dan zeggen ze: ‘We hebben nooit gezegd dat gras blauw is, het is geel.’ Je kon niet op je eigen waarneming vertrouwen.”
DIS: ’tijd kwijt’
De leden van de cult hebben het liefst kinderen die zo vroeg mogelijk in hun jeugd zijn mishandeld en misbruikt. Die kinderen hebben het vermogen te dissociëren. Als jonge kinderen dingen meemaken die te overweldigend zijn en waartegen je ouders je niet beschermen of er zelfs de oorzaak van zijn, dan ‘vluchten’ kinderen in hun geest. Dit heet dissociatie. Het is noodzakelijk om te overleven in een volstrekt onveilige, onbetrouwbare wereld. Er kunnen kleine persoonlijkheidjes ontstaan die ‘delen’ of ‘alters’ worden genoemd. De cultleden creëren deze ook en geven ze opdrachten mee: jij bewaart de angst, jij weet wat er gebeurde, jij zorgt ervoor dat bepaalde mensen op afstand blijven, jij gaat gewoon naar school. Ieder deel heeft een taak. Een deel dat een herinnering aan een bepaald trauma bewaart, weet niets van het gewone dagelijkse leven en omgekeerd. Mensen met deze Dissociatieve Identiteits Stoornis (DIS) vertellen vaak zelf dat ze ‘tijd kwijt zijn’. Ze hebben voortdurend geheugenproblemen.
‘Ik had altijd gaten in mijn geheugen’
Emma: “Je split volledig. Ik had een gescheiden dag- en nachtleven. Overdag wist ik niet wat ’s nachts gebeurde en andersom. Daarom kon ik aan tafel na misbruik ‘gewoon’ een broodje eten met mijn vader. Ik blokte de relatie tussen vader en dader. Ik had altijd gaten in mijn geheugen. Dan wilde ik mijn huiswerk maken en zag ik dat ik het al had gemaakt. En ik wist zeker dat ik dat niet had gedaan. Er waren delen die het schoolwerk deden en daarom deed ik het best goed op school.”
Kneiterdepressief
Hulpverleners op Emma’s school beginnen steeds meer vragen te stellen. “Ik was kneiterdepressief en was fysiek in slechte conditie. Mensen vroegen zich af: wat is er met dat kind?” De cult wordt angstig dat er iets in openbaarheid komt en dus wordt ze er van de ene dag op de andere uitgezet. “Ik had een leven buiten het netwerk dus doodmaken konden ze me niet. Ze stuurden me weg met de woorden: ‘Zelfs voor ons ben je te slecht’. Toch keert Emma nog enkele keren naar huis. “Het is wel je netwerk, hoe slecht ook. Erbuiten heb je niets. Zo komt uit wat ze altijd zeggen: Je zult altijd alleen ons overhouden.”
Dus God is echt
Op haar zestiende wil Emma dood. Ze had een onverklaarbare gedachte: ‘voordat ik de weg op loop, kan ik wel in de Bijbel lezen.’ “Ik wist dat dit heel raar was. Ik moest goed zoeken voordat ik een Bijbel vond in huis. Ik sloeg hem open bij Spreuken 3:6: Ken Hem in al je wegen, dan zal Hij je paden rechtmaken. Dit kwam binnen als een blikseminslag. Ik was zo op zoek naar waarheid. Ik kon alleen maar huilen, dat deed ik nooit. Toen hoorde ik een nieuwe e-mail binnenkomen. Een gelovige kennis stuurde me precies deze tekst. Dat was een tweede inslag. ‘Dus God is echt’.
Ik verzon een smoes om de evangelische kerk vlakbij huis te kunnen bezoeken. Een man liep het podium op. Hij voelde sterk dat hij een bijbeltekst moest delen. Spreuken 3:6! Het was alsof God zei: je hebt veel leugens gezien, maar Ik ken de waarheid.”
Psychiatrie
“Voordat mensen denken: halleluja, wat een mooi getuigenis, nu is het klaar: zo ging het niet. Sommige christenen zeiden dat God de situatie wel gewild zou hebben, dat het een doel had. Ik moest van alles proclameren. Dat voelde sektarisch. Ik belandde in de psychiatrie. Daar dacht ik dat het een inbeelding is dat God bestaat en ik besloot atheïst te worden. Maar God liet mij niet los. Ik wilde wel dat Hij dat deed, maar Hij deed het niet. Heel lang heb ik een haat-liefdeverhouding met Hem gehad. Ik heb ook echt met Hem geworsteld. Dat hij Vader is, vond ik geen goed idee. Met Jezus als goede herder kon ik wel wat, maar niet als Heer. Ik had heersers gehad. De gemeente als Gods bruid? Ik was satans bruid geweest.”
Emma heeft in de psychiatrie vooral last van haar persoonlijkheidsdelen. “Delen van mij wilden mij van kant maken. Ze namen me om vier uur ’s nachts mee naar de spoorlijn en dan moest de begeleiding weer achter me aan. Of ik ging naar het bos, omdat geprogrammeerde delen dachten dat ze naar rituelen, die in bossen plaatsvinden, moesten gaan. Het was een drama, ik was niet in staat om voor mezelf te zorgen.”
In de GGZ is weinig ervaring met het behandelen van overlevers van satanisch ritueel misbruik. Emma heeft bevrijding nodig. “Tijdens rituelen heb ik bloed-eden moeten zweren; die moest ik allemaal herroepen. Ik ging naar Vrij Zijn met Wilkin van der Kamp. Ik zag demonen en had veel strijd om er te komen.
Op de eerste dag van de conferentie gaf een vrouw me een knuffel. Ik dacht: what the heck. Tot mijn verbazing voelde ik iets, dat was al heel lang niet het geval geweest. Ik bad: God, als ik haar nodig heb, geef dan dat ze naast me staat. En ze stond er. We raakten in gesprek en ze haalde er een vriendin bij die meer ervaring had met bevrijding. Voor de conferentie was mijn problematiek te groot. Ze vroegen of ze thuis langs mochten komen. Ik zei ‘best’, want ik dacht dat ze toch niet zouden komen. Maar ze kwamen en met hen ben ik het proces van bevrijding ingegaan.”
Bij mijn pleegmoeder leerde ik onvoorwaardelijke liefde kennen
Uiteindelijk heeft een van de vrouwen me mee naar huis genomen. Het was de bedoeling dat ik een paar dagen zou blijven, maar het liep erop uit dat ik veel langer bleef en ze mijn pleegmoeder werd. Bij haar leerde ik onvoorwaardelijke liefde kennen. Eens gooide ik per ongeluk een fles olijfolie kapot terwijl ze niet thuis was. Ik was zó bang, want vroeger kreeg ik voor alles straf. Ik dacht: nu word ik weggestuurd. Ik ruimde het op en kroop weg in een hoekje tot ze thuiskwam. Ze zei toen ik het voorval opbiechtte alleen: ‘Ja, en?’ Ik vond het zo bizar dat ze niet boos werd, dat ik geen straf kreeg. Bij haar ben ik tot rust gekomen en helemaal bevrijd.”
Vergeven
Emma is gegroeid in haar geloof. “Als ik terugkijk was ik constant bang dat God boos op me was. Ik was obsessief in het belijden van alles wat ik verkeerd had gedaan. Ik kende alleen straf. Wist ik veel wat liefde en genade is. Ik moest echt opnieuw geboren worden.” Ze is lid van een kleine huiskerk.
Met vergeving heeft ze geworsteld. “Ik dacht: ja, daag, dan komen ze er makkelijk mee weg. Maar ik leerde van mensen die ook erge dingen hebben meegemaakt en ontdekte dat vergeven een keuze van het verstand is, in gehoorzaamheid aan God. Als ik niet vergeef dan is het alsof ik zelf vergif inneem. Iemand zei: stel dat God jouw vader vergeeft. Het kan dat de daders op hun knieën gaan en dat ik ze tegenkom in de hemel. Daar kan ik mee leven als ze echt berouw hebben. God vergeeft mij ook. Er is in mij een stuk geheeld en ik kan van harte vergeven. Dat is de grootste klap die ik satan kan geven. De daders zijn ook misleid. Ik hoop dat er een moment komt dat ze tot inkeer komen en ervoor uitkomen wat ze mij en anderen hebben aangedaan.”
Sporen
Het misbruik heeft diepe sporen nagelaten in het lijf van Emma. “Ik heb fibromyalgie, ME, hypermobiliteit, behoorlijk PTSS. Ook loop ik slecht en gebruik ik krukken of een rolstoel. Mijn lijf functioneert niet meer. Ik had graag een baan willen hebben, maar ben afgekeurd.”
Het is fijn dat ik een stem kan zijn voor slachtoffers
Met een groepje lotgenoten heeft ze veel contact. Ze begrijpen elkaar zonder woorden. Alle overlevers in het groepje zijn christen geworden. Emma is blij met de uitgave van het boek Jij bent van ons, wat gezegd moet worden met daarin haar verhaal, dat van andere overlevers en van hulpverleners. “Een stuk isolement wordt ermee doorbroken, het geeft erkenning. Het is fijn dat ik een stem kan zijn voor slachtoffers. Daarnaast is het ook spannend. Het boek kan in verkeerde handen komen en dan komt de intimidatie weer op gang.” Ze hoopt ook dat kerkleiders het boek lezen en dat het slachtoffers gehoord worden. “Weet dat het ook in kerken speelt en doe alles om het bespreekbaar te maken. Kijk niet weg.”
Fragment uit Emma’s verhaal in het boek:
‘Vandaag gaat het gebeuren. De belangrijkste dag van je leven. Kom, hier is je jurk. Aantrekken, nu!’ Een prachtig wit jurkje, nog nooit gedragen. Ik en 6. Dat is heel bijzonder. 6 is het getal van onze meester, Satan. Ik ben klaargestoomd voor deze dag. Het waren rare, pijnlijke dingen. En eng. (…) Het deed pijn, altijd. Dan kon ik niet meer goed zitten. Eng was ook als ik het konijn pijn moest doen. Eng waren al die grote mannen en vrouwen die ik niet kende. Ja, vader wel en opa en oma, en oom. Sommigen waren er vaak, anderen een enkele keer. Hoge omes, noemde opa hen. Nu die dag. Moeder noemde het inisjasie of zoiets. Ik snapte dat het een moeilijk woord voor inwijding is. Ik zou ingewijd worden. Voor het grotere werk. Heel spannend, maar vooral eng. Doodeng. Uit: Jij bent van ons, wat gezegd moet worden (ingekort).
Voor dit artikel heeft de auteur verschillende bronnen geraadpleegd en ook gesproken met de voorganger van Emma’s huiskerk. Vanwege haar veiligheid noemen we zijn naam niet.
Verder lezen
Emma’s verhaal staat, samen met dat van meerdere overlevers in het boek Jij bent van ons, wat gezegd moet worden door Herry Vos. Hij was kinder- en jeugdpsychiater en psychotherapeut en is momenteel bestuurslid van het Kenniscentrum Transgenerationeel Georganiseerd Geweld. ISBN 9789082990362
EO-artikel over ritueel misbruik https://www.eo.nl/artikel/ritueel-misbruik-ook-in-christelijke-kring
Het VPRO-programma Argos deed onderzoek naar misbruik. Hier vind je antwoord op verschillende vragen: https://www.vpro.nl/argos/lees/nieuws/2020/q-en-a-ritueel-misbruik.html
En hier alle uitzendingen en artikelen die VPRO publiceerde waaronder verhalen van overlevers: https://www.vpro.nl/argos/zoeken.html?q=ritueel+misbruik
Yvonne van Riemsdijk is spreker, adviseur en ervaringsdeskundige op het gebied van ritueel misbruik. Op haar pagina vind je meer informatie: https://justyvonne.nl/wat-is-ritueel-misbruik.html
Ook op deze site veel informatie van een GGZ-psycholoog: www.lichtopsrm.com
Dat doen ze bij instanties nog steeds. Er geen begrip voor hebben en doen alsof het niet bestaat.
Of mij naar de GGZ willen sturen. Want zij hebben de oplossing!!!!!!
Helaas heeft Truus Schouten deze vreselijke misdaden moeten ondergaan.
Als baby zijnde is zij ritueel verkracht, zowel door familie, dominee en vele andere daders!
Dit is vele jaren door gegaan, op jonge leeftijd zwanger geraakt door familielid, haar baby's geslachtofferd en ook bij haar weggehaald.
Ik heb dit toen meerdere keren gepost en aandacht hierover gevraagd, toen werdt er veel weggekeken en nauwelijks erop gereageerd.
Wat mij opvalt is veel items over de voice, reacties volop, maar als t over satanische rituelen en slachtoffers gaat lijkt het alsof t niet bestaat en men kijkt weg
Als Truus erover wilde praten luisterde men niet, terwijl zij alleen maar gehoord wil worden over wat zij heeft meegemaakt en zo ook het kunnen verwerken. Reguliere therapeuten kunnen 't niet aan, dat antwoord kreeg en krijgt Truus helaas te horen. Gelukkig gaat het steeds beter met Truus, maar de trauma's zijn enorm waar ze nog dagelijks mee te maken heeft, kracht heeft zij anders had zij het niet overleefd!!
Dikke knuffff voor Truus Schouten
======================================================
EEN VAN DE REACTIE'S DIE IK KREEG, (na het zien van de video) EN MIJN ANTWOORD
HET ONZICHTBARE ZICHTBAAR MAKEN
GEEN BESTAANSRECHT !
EEN LEVEN VOL STRESS
PTSS
EEN LEVEN VOL TRAUMA'S
AU AU AU AU AU AU AU AU AU AU AU AU AU NIET GEHOORD-NIET GEZIEN EN DOODGEZWEGEN WORDEN
GEEN REKENING HOUDEN MET MIJN GEVOEL!
https://www.youtube.com/watch?v=GuEXzWcZ6mY
Truus Schouten deelt schokkende ervaringen uit jeugd
Door het stukje over de electro-shock met de beelden werden mij dingen duidelijker. Ik zie lichamelijke reacties die ik nu ook nog vaak voel. Dus de triggers. En 'vergeten'.
B.v de vingers en de tenen. En natuurlijk mijn hoofd. Mijn enkels en mijn polsen. Het schokken.
In shock zijn.
Gedwongen worden om te liegen en bedriegen.
Geen eigen keuze
Een dwangbehandeling ondergaan
Zorg vanuit de ggz
Elektroconvulsietherapie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Elektroconvulsietherapie#Toepassing
ECT onder dwang
ECT kan in Nederland onder dwang worden toegepast in het kader van de Wet zorg en dwang of de Wet verplichte ggz als voldaan is aan de wettelijke grondslag voor dwangbehandeling.
Op deze praktijk bestaat kritiek, vanwege het risico op het toebrengen van onherstelbaar geheugenverlies als gevolg van de behandeling en de schending van de lichamelijke en geestelijke integriteit, zonder de uitdrukkelijke toestemming van de patiënt.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Elektroconvulsietherapie
Deze 3 foto's hebben met elkaar te maken.
Foto van mij als klein meisje die door opa 'verlicht' was.
De Nederlandse Hervormde Kerk te Tienhoven waar ik op 9 september 1951 gedoopt ben. Door Ds. A.Makkenze, die mij ook verkrachtte.
Mijn trouwfoto - ik heb toen het convenant verbroken.
Thumbnail klaar op 31 augustus 2024
IK GEEF MEZELF HET RECHT OM TE BESTAAN MET ALLES WAT MIJ IS AANGEDAAN.
ALLE ERVARINGEN
HET NIET MEER WEGSLIKKEN EN BIJNA STIKKEN.
NEE, IK KOM ER VOOR UIT.
HOE MIJN LEVEN GEVORMD/VERVORMD IS.
DOOR ALLES WAT MIJ IS AANGEDAAN
WAAROVER IK WERD GEDWONGEN OM TE ZWIJGEN
OP VELERLEI MANIEREN
Het 'hoer' moeten zijn. Wat de daders niet gelukt is. Ze hebben mijn lichaam 'verneukt' en mijn geest geprogrammeerd.
Mij mijn levensenergie op veel manieren ontnomen.
Ik mocht niet trouwen.
Dus door te trouwen heb ik het convenant verbroken.
Ik ben geboren in het Diakonessenhuis te Utrecht. Ik ben 2 maanden te vroeg geboren, waardoor ik in de couveuse moest. Mijn moeder werd door een knecht die klompen aan had in de buik getrapt. En voor mijn gevoel moest ik letterlijk voor mijn leven vechten. Tot mijn 17de woonde ik aan de Nieuweweg 16, in Tienhoven. We hadden geen auto, geen telefoon en geen tv. Wij hadden wel een radio en ik luisterde naar kleutertje luister.
Mijn moeder was getrouwd met Arie Schouten, maar ze deelde het bed ook met anderen. Bij de zwangerschap wist ze ook niet wie de vader was. Leveranciers zoals de meelboer betaalde ze in natura. Ik werd hier ook bij betrokken en moest meedoen. En als ik met de kinderen van de knecht wou spelen, dan moest ik ze eerst misbruiken. En dan pas mochten we spelen.
Op de volgende foto zie ik een plek op mijn voorhoofd, linkerwang en enkel. Kijk eens hoe gekromd mijn tenen staan.
--------
Op 9 september 1951 werd ik gedoopt. Dit gebeurde in de Nederlands Hervormde Kerk in Tienhoven. Voordat ik gedoopt ben, werd ik door mijn opa verlicht in een ritueel. Ik zag hem als een sjamaan. Hij zette mij ook neer als bruid van Christus. Hierdoor mocht iedereen mij misbruiken in de naam van God. Door de doop werd dit bevestigd.
Het volgende gaat over 2 broertjes. Beide gebeurtenissen op de boerderij. Ik was nog geen 5 jaar oud. De eerste lag dood in het sneeuw en ik heb hem vastgehouden. Mijn andere broertje Bert werd door mijn tante en de knecht in de bietenmolen vermalen en werd gebruikt als veevoer.
Opa Schouten woonde aan de Looydijk 33. In aanwezigheid van anderen heeft hij mij in een ceremonie bezwangerd. Hij had een bokkenkop op. Ik was 11 jaar. Mijn eerste baby werd afgestaan aan een ander. En een stagiaire op de lagere school kreeg hier de schuld van.
Ome Kees heeft mij ook vele dingen aangedaan. Na de geboorte van mijn baby werd ik aan mijn enkel opgehangen aan een varkenshaak. Dit gebeurde op de boerderij van ome Kees.
Seks met dieren kwam ook te pas. Mijn hond, Max, vertelde ik alles over het misbruik. Hij was mijn maatje. Daar moest ik ook seks mee hebben. Zelfs een stierkalf en een paard. Er waren ook daders bij die dat deden. De knecht op onze boerderij bijvoorbeeld.
-----------
Mede betrokkenen waren onder andere mijn huisarts, vandaar dat er een medisch dossier ontbreekt. Alle bewijzen zijn weggemoffeld. Andere personen die ik nog herken waren, de burgemeester van Maarssen, 2 dominees en een politieagent.
----------
Van 12 tot 16, zat ik op de christelijke ulo. Daar werd ik door een leraar verkracht. Dat was een tweeling. Op 13-jarige leeftijd moest ik mijn baby boven het water houden en hem loslaten. Het was een mongooltje en daar konden ze niets mee. Hij is verdronken voor mijn ogen. Later werd ik gedwongen om een kuil te graven. En hem te begraven. Het meisje werd volgens mij afgestaan aan een andere leraar.
Op mijn 19de werkte ik bij De Raiffeisenbank. Afdeling boekhouding. Ik werd er verkracht door een collega. Ik was in verwachting en had hem daarmee geconfronteerd. Hij schold mij uit voor hoer en heeft mij tussen de archiefkasten geplet. Bij De Raiffeisenbank werd ik van de balustrade gegooid, en naar het ziekenhuis gebracht. Daar hoorde ik dat de baby dood was. Ik heb dus een dode baby in mijn buik gedragen. Ze hadden mij elektroshocks toegediend, en ik werd gedwongen om te zeggen dat een chef van de afdeling, de vader was. Hij is toen ontslagen.
Ik ben geboren in het Diakonessenhuis te Utrecht. Ik ben 2 maanden te vroeg geboren, waardoor ik in de couveuse moest. Mijn moeder werd door een knecht die klompen aan had in de buik getrapt. En voor mijn gevoel moest ik letterlijk voor mijn leven vechten. Tot mijn 17de woonde ik aan de Nieuweweg 16, in Tienhoven. We hadden geen auto, geen telefoon en geen tv. Wij hadden wel een radio en ik luisterde naar kleutertje luister.
Onderstaande foto is een fijne herinnering.
Luisteren naar kleutertje luister
Allemaal slachtoffers en/of daders - generaties lang
Vanuit de bijbel
Geheimen. Alles in de doofpot!
Voor mezelf heb ik dit doorbroken.
Door de doofpot te openen.
Mijn moeder was getrouwd met Arie Schouten, maar ze deelde het bed ook met anderen. Bij de zwangerschap wist ze ook niet wie de vader was. Leveranciers zoals de meelboer betaalde ze in natura. Ik werd hier ook bij betrokken en moest meedoen. En als ik met de kinderen van de knecht wou spelen, dan moest ik ze eerst misbruiken. En dan pas mochten we spelen.
Hij was mijn halfbroertje (wat een woord!) Een baby van mijn moeder en Jan Verkroost. Knecht bij ons op de boerderij.
Toen Nieuweweg 16 Tienhoven Gem. Maarssen
Op de volgende foto zie ik een plek op mijn voorhoofd
linkerwang
en enkel. Kijk eens hoe gekromd mijn tenen staan.
Kijk eens hoe gekromd mijn tenen staan.
Op 9 september 1951 werd ik gedoopt. Dit gebeurde in de Nederlands Hervormde Kerk in Tienhoven. Voordat ik gedoopt ben, werd ik door mijn opa verlicht in een ritueel. Ik zag hem als een sjamaan. Hij zette mij ook neer als bruid van Christus. Hierdoor mocht iedereen mij misbruiken in de naam van God. Door de doop werd dit bevestigd.
Het volgende gaat over 2 broertjes. Beide gebeurtenissen op de boerderij. Ik was nog geen 5 jaar oud. De eerste lag dood in het sneeuw en ik heb hem vastgehouden. Mijn andere broertje Bert werd door mijn tante en de knecht in de bietenmolen vermalen en werd gebruikt als veevoer.
Opa Schouten woonde aan de Looydijk 33. In aanwezigheid van anderen heeft hij mij in een ceremonie bezwangerd. Hij had een bokkenkop op. Ik was 11 jaar. Mijn eerste baby werd afgestaan aan een ander. En een stagiaire op de lagere school kreeg hier de schuld van.
Ome Kees heeft mij ook vele dingen aangedaan. Na de geboorte van mijn baby werd ik aan mijn enkel opgehangen aan een varkenshaak. Dit gebeurde op de boerderij van ome Kees.
Seks met dieren kwam ook te pas. Mijn hond, Max, vertelde ik alles over het misbruik. Hij was mijn maatje. Daar moest ik ook seks mee hebben. Zelfs een stierkalf en een paard. Er waren ook daders bij die dat deden. De knecht op onze boerderij bijvoorbeeld.
-----------
Mede betrokkenen waren onder andere mijn huisarts, vandaar dat er een medisch dossier ontbreekt. Alle bewijzen zijn weggemoffeld. Andere personen die ik nog herken waren, de burgemeester van Maarssen, 2 dominees en een politieagent.
----------
Van 12 tot 16, zat ik op de christelijke ulo. Daar werd ik door een leraar verkracht. Dat was een tweeling. Op 13-jarige leeftijd moest ik mijn baby boven het water houden en hem loslaten. Het was een mongooltje en daar konden ze niets mee. Hij is verdronken voor mijn ogen. Later werd ik gedwongen om een kuil te graven. En hem te begraven. Het meisje werd volgens mij afgestaan aan een andere leraar.
Op mijn 19de werkte ik bij De Raiffeisenbank. Afdeling boekhouding. Ik werd er verkracht door een collega. Ik was in verwachting en had hem daarmee geconfronteerd. Hij schold mij uit voor hoer en heeft mij tussen de archiefkasten geplet. Bij De Raiffeisenbank werd ik van de balustrade gegooid, en naar het ziekenhuis gebracht. Daar hoorde ik dat de baby dood was. Ik heb dus een dode baby in mijn buik gedragen. Ze hadden me elektroshocks toegediend, en ik werd gedwongen om te zeggen dat een chef van de afdeling, de vader was. Hij is toen ontslagen.
Door het stukje over de electro-shock met de beelden werden mij dingen duidelijker. Ik zie lichamelijke reacties die ik nu ook nog vaak voel. Dus de triggers. En 'vergeten'.
electroshocks
'De behandeling was briljant, maar ze verloren de patiënt'
Gepubliceerd: 09-12-2019
De elektroshock: van onbezonnen experiment tot breed aanvaardde methode
De Hongaarse psychiater Ladislas Meduna ontdekte in januari 1934 iets bijzonders: mensen met epilepsie bleken veel minder vaak schizofrenie te hebben dan mensen zonder epilepsie. De vraag die hij zich stelde was: zouden die elektrische ontladingen in de hersenen van epileptici bescherming bieden tegen geestesziekten?
Het waren jaren dat ethische commissies minder actief waren dan tegenwoordig. Meduna ging aan het experimenteren en wekte bij een schizofrene man epileptische insulten op met kamferinjecties. Na vijf injecties begon de aanvankelijk volkomen verstarde man weer te praten, na acht was hij geheel en al van zijn verstarring verlost. Hij was beter!
Het enthousiasme van Meduna sloeg niet over. Zijn collega’s vonden het belachelijk om de ene ziekte met de andere te bestrijden. Maar Meduna liet zich niet uit het veld slaan. Hij genas nog tien patiënten, en toen ging de medische wereld overstag.
’Het kan me vermoorden’
De ontdekking van Meduna werd in 1938 uitgewerkt door de twee Italiaanse neurologen Lucio Bini en Ugo Cerletti: zij voerden daadwerkelijk stroomstoten uit op patiënten. Volgens de overlevering genas het duo bij die eerste behandeling een verstarde patiënt die aanvankelijk helemaal niet meer sprak. Na de zoveelste stroomstoot zou hij gekreund hebben: “Niet meer, het kan me vermoorden.” Het was voor de beide artsen het bewijs dat de methode werkte en reden de stroom nog wat op te voeren.
Enthousiasme in de pers
De kritiek op de methode lijkt in eerste instantie nauwelijks aanwezig. Een verslaggever van ‘De Locomotief’ is in een artikel van 10 juni 1949 merkbaar enthousiast. Hij schrijft: “(…) dat een elektroshock het doel op een eenvoudiger wijze bereikt. Dat is niet een eenvoudige elektrische schok als men zijn vingers in het stopcontact steekt, maar een doelbewuste, voorzichtige verandering van de elektrische spanning in de hersenen, die ook maar zeer kort duurt.” Wat volgt is een breed betoog over de onschadelijkheid van de methode, die vele malen toegepast kan worden.
In al zijn eerlijkheid geeft de verslaggever toe dat de methode niet in 100% van de gevallen werkt. Maar zijn onbedaarlijk optimisme is bijna aanstekelijk: “Men hoeft bij geen enkele Nederlandse psychiater ongerust te zijn, dat hij de elektroshock of een andere shockbehandeling lichtvaardig zal aanraden. Ik zou mijn eigen kinderen blindelings willen toevertrouwen aan iedere arts in een zenuwinrichting die mij aanraadde een shockbehandeling toe te passen (…) de behandeling met voorzichtigheid zal geschieden.”
In 1952 doet het Algemeen Indisch Dagblad op 15 december verslag van een medische tentoonstelling van Philips. Tussen de röntgenapparaten en de longmachines wordt ook de ‘Philitast’ aangeprezen, een apparaat voor elektroshocktherapie, ‘afkomstig uit onze fabrieken in Engeland’. Maar niet alleen Philips maakt ze, er bestaat ook een Elther-electroshock apparaat. In de Java-bode van 5 augustus 1950 staat er zelfs één te koop tussen de mini-advertenties. Handig, voor de maandagochtend-depressies. “Schat, heb jij zo even tijd?”
Spierscheuren, botbreuken en strafshocks
Minder aandacht werd gegeven aan de ellende die het gevolg was van een shock. Door de shock verkrampten plotseling alle spieren. Het veelvoorkomende gevolg: gescheurde spieren, botbreuken, kapotgebeten gebitten, naast de algemenere klachten als hoofdpijn, langdurige verwardheid en problemen met het geheugen. Niet zelden werd een elektroshock ook als strafmaatregel toegepast, of als dreigement. In de jaren ’60 wordt het gebruik minder, althans in Nederland, maar is het zeker niet afgeschaft. In de zeventiger jaren is het op sommige plaatsen nog gebruikelijk om ’s avonds met het apparaat met elektrodes over de afdeling te rijden. Niet om te gebruiken, maar als afschrikwekkend voorbeeld voor wie ook maar enigszins dénkt over een aanval van onrust. Ook is het geen uitzondering als een patiënt iets fout doet, vervolgens zijn excuses aanbiedt en meteen angstig vraagt: ”Broeder, ik word toch niet geshockt?”
De kritiek groeit. Vanwege de vele bijverschijnselen, het steeds vaker voorkomende oneigenlijke gebruik (ook ’neuroten’ en ’hysterici’ werden regelmatig geshockt, en zelfs patiënten die alleen lastig waren), maar ook omdat er ondertussen betere middelen op de markt zijn: de antipsychotica en de antidepressiva hebben intussen hun intrede gedaan.
De NASA en ‘One flew over the cuckoo’s nest’
Als het over de elektroshock gaat, hebben veel mensen nog de film ‘One flew over the cuckoo’s nest’ uit 1975 voor ogen, waarin Jack Nicholson als psychiatrische patiënt tegen zijn zin stroomstoten krijgt toegediend om hem monddood te maken. De beelden zijn dusdanig indringend, de gevolgen zijn ook in het echt dusdanig heftig, dat het tientallen jaren heeft geduurd voor moderne versie van de elektroshock zonder al te veel problemen kan worden gebruikt.
Binnen de cliëntenbeweging bestaat de NASA, de Nationale Anti Shock Actie, die zich nog jarenlang zal afzetten tegen de elektroshock. Zij eisen een volledig verbod op het shocken, daarin gesteund door een aantal psychiaters.
Onder invloed van de film, de NASA en andere groeperingen die onder de vlag van de antipsychiatrie opereren, groeit het verzet tegen de elektroshock met een hoogtepunt in de jaren zeventig. De weerstand is zo groot dat de methode verboden dreigt te worden. In Nederland wordt de methode niet verboden, maar raakt wel in onbruik.
De pers laveert rustig mee. Halverwege de jaren ’70 zijn er veel - vaak korte - berichtjes te vinden van actiegroepen (‘aktiegroepen’) tegen het shocken. Genuanceerde artikelen zijn er weinig te vinden. De Waarheid publiceert in 1978 wel een brief waarin de Vereniging voor Psychiatrie de methode onder strikte voorwaarden toelaatbaar acht, het vrije Volk citeert in 1977 Ernest Hemmingway, die zelf een shocktherapie onderging: “Ze nemen mijn geheugen weg. Ze verwoesten mijn hele leven. Als ik niet kan schrijven, is mijn leven zinloos. De behandeling was briljant, maar ze verloren de patiënt.”
Doorstart
Verdwijnt de methode in de jaren zeventig vrijwel geheel uit Nederland (alleen in het Dijkzicht Ziekenhuis wordt hij nog een enkele keer toegepast), in het buitenland gaat men er op grote schaal mee door. Er wordt er veel onderzoek gedaan, vooral in Engeland en Amerika. Daardoor is de behandeling enorm verbeterd, en de laatste decennia ook in Nederland weer in gebruik. Al heeft het een aantal jaren geduurd voordat behandelaars daar vrijuit over durfden te praten: het taboe was groot.
De behandeling wordt tegenwoordig onder een lichte narcose uitgevoerd, in combinatie met een spierverslappend middel. Wanneer de spierverslapper is ingewerkt, wordt een epileptische aanval opgewekt door middel van een korte stroomstoot van 0,8 of 0,9 ampère. Dat is een groot verschil met de methode zoals die in de jaren zestig werd gegeven: onverdoofd en met een veel zwaarder voltage. En hoewel er nog steeds bijverschijnselen optreden, zijn die niet meer te vergelijken met die in de jaren zestig.
==============================================================
“Ze nemen mijn geheugen weg. Ze verwoesten mijn hele leven. Als ik niet kan schrijven, is mijn leven zinloos. De behandeling was briljant, maar ze verloren de patiënt.”
Het misbruik heeft bij mij niet te maken met satansverering. Satanskerk. En toch is het allemaal gebeurd. Het was niet de bovenlaag van de samenleving. Ik heb mijn eigen levensverhaal. Hierbij gaat het om mijn beleving, mijn ervaringen, verbonden met mijn pijn, verdriet en al het leed mij aangedaan. Alle emoties en gevoelens verbonden met het satanisch ritueel misbruik in gods naam en seksueel misbruik. Martelingen en Verkrachtingen En alle triggers hiermee verbonden. Voor mij onzuivere liefde en onvoorwaardelijke liefde. ( moeten liefhebben en onvoorwaardelijk zijn wat ze mij ook aandeden) Hiermee gemanipuleerd worden. Onvoorwaardelijk van mijn vader en moeder blijven houden. Staat in de bijbel. Woorden hebben mijn gevoel verdrongen. -------- Vanaf dat ik mij weer dingen ging herinneren is geprobeerd om het mij te verhinderen. op velerlei manieren. Dan bedoel ik ook door de maatschappij, de therapeuten etc. De normen en waarden van de maatschappij. En de wetenschap die weet het beter.
In de film is veel ingevuld vanuit dubbele agenda's. 2 gezichten, eigenbelang en manipulatie. Ik voel bij mezelf veel boosheid hierover en over leugens, geheimen en invullingen.
De film gemaakt door Trudi Verstegen
https://youtube.com/playlist?list=PLDJkPyzbXqSEXGLW3dJ9evj_zrue0Om8D
The Naked Truth 5 -Trudi Verstegen- Humanitaire Rally met overlevende uit Tienhoven: Truus Schouten
NU NIET MEER ZWIJGEN OVER ALLE LEUGENS
EN DE GEHEIMEN
Verdriet toelaten is ook een vorm van sterk zijn
Dat klopt. Ik mocht niet huilen dan werd ik gestraft en niet zo zuinig ook.
B.v. Opoe heeft mij als baby, in mijn ledikantje, toen ik huilde een kussen op mijn gezicht gedrukt
het huilen werd mij afgeleerd door martelingen, afstaffingen, woorden, blikken
-als blikken konden doden was ik er al lang niet meer geweest-
En waarom zou ik nu moeten huilen? Er is nooit wat gebeurd en er was niets aan de hand. Ik moest gewoon verder.
Nou er is dus heel veel, verschrikkelijk veel gebeurd. En er was heel veel, verschrikkelijk veel aan de hand.
En ik moest zwijgen, want erover praten stond 'de doodstraf' op
Dus gewoon doen. Alles slikken. Doen wat een ander zegt. Gehoorzamen.
Dreigen met schuld. En de dreiging van gek verklaard worden.
Mijn lichaam is 'verlicht'
En daardoor vaak geneukt en zodoende verneukt.
Mijn pijn en het verdriet van het 'verlicht' zijn.
Het betekent voor mij uit wezenlijke gerukt zijn.
Alle trauma's komen daaruit voort.
En alle traumasporen gaan daar naar terug.
Zij, de daders, hebben mij mijn eigen waarde ontnomen.
En mijn zelfvertrouwen!
Zij, de daders, hebben mij mijn onschuld ontnomen
Schuld ervoor in de plaats en verantwoording dragen voor hun daden.
Mij moeten schamen voor wat de daders mij aandeden.
Als ik erover praat maak ik hun naam ten schande.
Dus geheimen bewaren.
Shame one you.
angst -doodsangst
Mannenmacht
Manipulatie
Illusie
https://www.moed-om-anders-te-zijn.nl/mind-control-hersenspoeling
-----------------------------------------------------------------------------
MIJN
EMOTIONELE
EENZAAMHEID
emoties door het satanisch ritueel en seksueel misbruik, de verkrachtingen en martelingen in gods naam. Door incest
DE GEHEIMEN
EN DE LEUGENS
HET GEHEIM MOETEN HOUDEN EN MOETEN LIEGEN
MOETEN BEDRIEGEN
DIENEN EN GEHOORZAMEN
ONDER DOODSBEDREIGINGEN
DUS ANGST
DOODSANGST
DUS ZWIJGEN UIT ANGST OM DOOD GEMAAKT TE WORDEN
Niets aan de hand - Nooit wat gebeurd
Gewoon verder gaan
Mijn onschuld werd omgeruild voor schuld. Alles was mijn schuld. Tot zwijgen gedwongen.
ZOVEEL AU
NU
DIT UITEN
HET ZWIJGEN VERBREKEN
AU ROEPEN/SCHREEUWEN
AUUUUUUUUUUUUUUUU
29-11-2021
Ik heb niet gefaald. Ik werd gedwongen om het te doen. Het waren geen mensen die mij hiertoe gedwongen hebben, het waren moordenaars! Familie van mij.
Voor mezelf, diep respect. En LIEFDE.
Truus
herinnering 29-11-2020
Gefaald hebben. Ken jij dat gevoel? Ik wel.
Bijvoorbeeld toen ik mijn baby boven de sloot moest vasthouden. En ik hem niet meer kon houden, ik moest hem loslaten. Weet je hoe dat voelt? Ik wel. Als schuld. En gefaald hebben. Ik heb hem niet kunnen redden van de dood. De dood heeft gewonnen. De daders hebben gewonnen met hun gruwelijkheden die ze een ander lieten opknappen. Ik werd gedwongen om een kuil te graven en hem te begraven. (In Breeveld)
Falen dat is een bekend gevoel, ik heb zoveel baby’s en ook kinderen niet kunnen redden. Allereerst mijn tweelingbroertje al niet. Daarna mijn broertjes niet. En ook baby’s van anderen niet. Later mijn eigen baby’s niet.
Weten dat het mijn schuld niet is of dat ik niet gefaald heb is iets anders als voelen.
Dat voelen zit nog in mijn lichaam. Ik heb dat van de week ervaren bij massagetherapie. De vorige keer deed mijn linker onderarm heel veel pijn. Ik kreeg erge pijn bij mijn fontanel. Ik wilde uit mijn lichaam. Kon het gelukkig zeggen en zij reageerde heel goed. Deze keer deed ze heel zachtjes masseren, toen ze weer bij mijn linkerarm kwam zei ze: “Deze arm heeft hard moeten werken." Ik mocht het vertellen. En toen zei ik het over mijn baby. Het was zo fijn om het te mogen zeggen. En te zeggen dat het voor mij voelde als falen. Nu kan mijn arm het loslaten en ik het verwerken.
Dus hard werken heeft veel betekenissen. En mijn lichaam heeft hard moeten werken. Ik erken dat nu. En geef mijn lichaam liefde.
Truus
https://www.moed-om-anders-te-zijn.nl/ik-ben-trots-op-mezelf
GEEN BESTAANSRECHT !
EEN LEVEN VOL STRESS
PTSS
EEN LEVEN VOL TRAUMA'S
24-9-2024
WAT EEN TRAUMA'S EN TRAUMA-SPOREN HEEFT DIT PAD MIJ OPGELEVERD. (PTSS -CPTSS)
ALLEMAAL TRIGGERS - STRESS HEEFT DIT PAD MIJ OPGELEVERD!!!???
Vanuit het geloof, hoop en liefde voelen. Vanuit de bijbel. Dat heb ik geleerd en het onvoorwaardelijk zijn vanuit geloof, hoop en liefde. (het kruis, het anker. het hart)((Het kruis voor geloof, anker voor hoop en het hart voor liefde.))
Ik voel het nu gelijk tussen mijn wenkbrauwen en mijn linkerkant rug en dan mijn keel. Daar zitten dus veel emoties, deze emoties mogen er zijn. Zij hebben bestaansrecht. Gelijk aktie in linker binnenoor. -Gelinkt aan ritueel van 'verlichting' door opa en al de triggers met emoties/gevoelens daaraan verbonden, die vastzitten in mijn lichaam.-
Door al die leugens mij verteld tijdens seksueel misbruik. Die ik moest geloven en waar mijn hart vol van moest zijn!
geloven in eenheid nee het is geloven in onenigheid
hopen is leven nee het is overleven
liefde is alles en iedereen nee dat was geen liefde
het was liefde verdienen door te gehoorzamen, want dan 'hoorde' ik erbij.
onvoorwaardelijk van de ander houden, wat ze ook doen/deden
EEN OOR-DEEL WORDT GEVELD - EN EEN OOR-DEEL BE-OORD-DEELD MIJ
IK VOEL HET NU IN MIJN LICHAAM
STILVALLEN (ZWIJGEN) EN SLIKKEN
HET OORDEEL
GEEN BESTAANSRECHT
GEEN RECHT OM ALS MEZELF TE BESTAAN
OORDEEL IS NEGATIEF EN VOELT NEGATIEF
VEROORDEELD WORDEN
EEN BORDJE BOVEN MIJN HOOFD KRIJGEN
B.V. VANUIT DE WETEN-SCHAP
OF HET GE-LEER-DE
DE GEMEEN-SCHA(A)P
VANUIT DE NORM-EN EN WAARD-EN VAN DE MAAT-SCHA(A)P-PIJ
NU
MIJN EIGEN MENING VORMEN.
VANUIT MIJN EIGEN NORMEN EN WAARDEN.
MEZELF BESTAANSRECHT GEVEN.
DOOR TE LUISTEREN NAAR MIJN VOELEN-BINNENIN
BEWUST ZIJN
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Over mij roddelen......................................
Mijn advies: "Vraag het aan mij!" "Luister naar mij"
Reactie plaatsen
Reacties